HAKKIMDA
Merhaba, ben Sedef Turunç.
Hayatımın büyük bir bölümünü turizm ve otelcilik alanında eğitim alarak geçirdim. Önce Bursa Anadolu Turizm ve Otelcilik Lisesi, ardından Eskişehir Anadolu Üniversitesi Turizm ve Otel İşletmeciliği bölümünden mezun oldum. Pedagojik formasyon eğitimi alarak turizm öğretmeni olmayı hedeflerken, anneannemin doğum günü hediyesi olarak bana yarı profesyonel bir fotoğraf makinesi almasıyla hayatımın rotası değişti.
2017 yılında temel fotoğrafçılık eğitimi aldım. Tiyatroya olan ilgim, hem sahneyi hem de sahnedekileri hayranlıkla izlemem, beni bu dünyaya daha da yakınlaştırdı. Nilüfer Fotoğraf Atölyesi ve Nilüfer Kent Tiyatrosu ile gerçekleştirdiğimiz bir proje sayesinde tiyatro oyunlarının yaratım sürecini fotoğraflama fırsatı buldum. Oyunun provalarından sahnelenmesine kadar geçen süreci belgeleyerek bir sergi açtık. Bu deneyim benim için büyülü bir kapı araladı; ait olma hissini, bir ekibin parçası olmayı, hayali gerçeğe dönüştürmenin heyecanını ve emeğin gücünü iliklerime kadar hissettim.
2020 yılında bu alandaki tecrübelerimi akademik olarak da geliştirmek istedim ve Anadolu Üniversitesi Fotoğrafçılık ve Kameramanlık bölümünü tamamladım.
Fotoğraf, kelimelerle anlatılması güç bir sanat. Yaşanan bir anı zamanın akışından çekip alıyor ve onu ölümsüz hale getiriyorsun. Bir anlamda mucize gibi… Bu duygularımı en iyi anlatan sözlerden biri, Sevgili Ara Güler’e ait:
“Sanat olmasına gerek yoktur fotoğrafın. Fotoğraf tarih olayıdır. Tarihi zaptediyorsun. Bir makine ile tarihi durduruyorsun.”
2018 yılından beri başta Nilüfer Kent Tiyatrosu olmak üzere çeşitli tiyatro topluluklarının sahne, prova ve portre çekimlerini yapıyorum. Bunun yanı sıra akışsal eğitimler, inziva kampları ve performans fotoğrafçılığı alanlarında da çalışıyorum.
Sevdiğim işi yapabildiğim için hayata teşekkür ediyorum. Bu arada, anneannemin hediye ettiği o yarı profesyonel makine artık yerini ileri seviye ekipmanlara bıraktı tabii ki! :)
Hayat bir akış… Farkında bile olmadığımız nice duygunun içinde ilerliyoruz. O an’ı en gerçek duygularla kaydedebilmek…Fotoğraf,
bu akışta bir durak, bir veda; zamanın hızı içinde kaybolan her an’ı, bir ömre eşdeğer kılabilme hali.
Birlikte o anları keşfetmeye ne dersiniz?
Sevgiyle, görüşebilmek dileğiyle!
